Książkę wybrałam losowo z półki. Chciałam przeczytać coś innego. Moimi kryteriami była okładka i tekst z jej ostatniej strony.
Bohater: Aleksander Portnoy, który opowiada o swoim dzieciństie, dojrzewaniu i próbach wkroczenia w dorosłe życie na sofie u psychiatry.
Miejsce akcji: 1933-1966 Newak w stanie New Jersey
Wątek: To
nie jest zwykła książka i nie niesie ze sobą banalnej treści. Główny
bohater próbuje odnaleść się w dorosłym życiu. Przeszkadza mu w tym
wspomnienie dzieciństwa, oczekiwania nałożone przez rodziców, jego
narodowość i religia. Walczy sam ze sobą. Jest zagubiony i nie wie czy
ma być wierny sobie czy temu co mu wpajano od dzieciństwa.
Sposób w jaki została napisana książka: Książka
jest napisana w ciekawy sposób. Bohter opowiada o swoim życiu w
pierwszej osobie. Wszystko o czym mówi jest jego zdaniem, którym możemy
się zgadzać lub nie zgadzać budując obraz prawdziwego Alexa. Jest
momentami wiągająca lecz momentami nadmiar informacji przytłacza. Jednak
całość jest spójna, a autor przedstawia nam niebanalną treść.
Refleksie: Ciekawa
książka. Ukazuje inne problemy z jakimi borykają się ludzie. Pokazuje
jak duże znaczenie ma wychowanie przez rodziców i narzucanie własnego
zdania w póżniejszym dorosłym życiu człowieka.
Czy przeczytałabym tą książkę jeszcze raz: Może
Ocena: 5/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz