
Bohater: Bohaterką jest Dorota- osiemnastoletnia licealistka przed maturą.
Miejsce akcji: miasteczko gdzieś w Polsce, najprawdopodobniej lata 90-siąte
Wątek: Dorota podczas świętowania swoich 18 urodzin w klubie poznaje Ahmeda- studenta informatyki Libijskiego pochodzenia. Obydwoje zakochują się w sobie. Dorota zachodzi w ciąże i jej los na zawsze splata się z kulturą muzułmańską.Wychodzi za mąż za Araba, zdaje maturę, rodzi córkę- Marysię i daje się na mówić na wyjazd do ojczyzny ukochanego. Nie zdaje sobie sprawy co niesie za sobą poślubinie muzułmanina, jaką pozycję ma kobieta w jego kulturze. Dotąd w małżeństwie różnie się układało, dlatego dziewczyna ma obawy. Czasami zdaje jej się, że nie zna Ahmeda i nie wie czego może się po nim spodziewać. Jak niedługo ma się okazać to prawda.
Sposób w jaki została napisana książka: Powieść jest napisana w leki sposób. Łatwo się ją czyta i człowiek nie zauważa jak szybko kartkuje strony. Jedyny zarzut z mojej strony to zbyt proste dialogi pomiędzy libijską rodziną, a bohaterką. Wolałabym, żeby bariera językowa była trudna również dla czytelnika by mógł bardziej wczuć się w sytuację Doroty.
Refleksie: Książka wciąga. Ciekawa pod względem wątkowym. Oprócz małżeńskiej codzienności, nadziei bohaterki w szczęśliwe życie, szokujących wydarzeń, które ją spotkały, zapoznania arabskiej kultury- piękne opisy krajobrazów, które przenoszą na tereny suchej północną Afrykę.
Czy przeczytałabym tą książkę jeszcze raz: Tak
Ocena: 9/10
Drugą
część tej książki również pożyczyła mi mama. Dostała ją do przeczytania
od koleżanki. Sama czeka już na czwartą części (Arabska księżniczka).
Bez zastanowienia zaczęłam czytać i po tygodniu oddałam książkę mamie by
podała dalej:)

Bohater: Bohaterką
drugiej części jest Marysia-córka polki i araba, która dorasta w
krajach arabskich z dala od matki, która przed laty zostaje bardzo
pokrzywdzona przez jej ojca i latami próbuje ją odnaleźć i z dala od
ojca, który założył drugą rodzinę, której służką miała być dziewczyna.
Miejsce akcji: Afryka i półwysep syberyjski: Tripolis w Libii, Accra w Ghanie, Sana w Jemenie, Riyad w Arabi Saudyjskiej
Wątek: Marysia wraz z babcią, ciotką Mariką i Chadidżą
są zmuszone opuścić Tripolis- rodzinne miasto. Grozi im
odpowiedzialność zbiorowa za przystępki jej ojca. Wyjeżdżają i próbują
znaleźć sobie miejsce w Accrze gdzie ciotka Malika dostaje znacznie
mniej płatną pracę. Jednak nie będzie im dane zagrzać tam miejsca.
Nieoczekiwany zwrot wydarzeń sprawi, że dziewczynka wraz z babcią będą
zmuszone szukać gdzieś indziej swojego miejsca. Marysia dorasta w
surowej arabskiej kulturze gdzie często kobiety są dyskryminowane i
gdzie religia jest stylem życia.
Sposób w jaki została napisana książka: Książka jest łatwa do czytania i wciągająca. Czasami zdaje mi się, że zbyt łatwa. Kilka pierwszych stron mnie
zadziwiło- nieoczekiwana zmiana narratora z osoby pierwszej, która
bezpośrednio opowiada o swoich przeżycia do osoby trzeciej, która stoi z
boku i opowiada co widzi- nie jest jednak wszech wiedząca.Druga część
ukazuje drugą stronę związku Doroty i Ahmeda- losy jej córki,
szwagiereczek i teściowej, a przede wszystkim jej uczucia towarzyszące
zniknięciu matki.
Refleksie: Fajna, wciągająca i cienka względem pozostałych:P
Czy przeczytałabym tą książkę jeszcze raz: Tak
Ocena: 9/10
Trzecią
część tej książki (taj jak dwie poprzednie) pożyczyła mi mama. Dostała
ją do przeczytania od koleżanki. Sama jest już po lekturze tej części i
niecierpliwie czeka na ostatnią.

Bohater: Bohaterkami
trzeciej części jest Dorota- polka mieszkająca w Arabii Saudyjskiej i
Marysia- jej córka z pierwszego małżeństwa z arabem libijskiego
pochodzenia.
Miejsce akcji: Arabia Saudyjska, Libia
Wątek: Kobiety
odnajdują się po latach i postanawiają odwiedzić "stare kąty"- Trypolis
w Libii z którym mają wiele wspomnień, a gdzie zastaje je wojna.
Dwutygodniowa podróż staje się półroczną rozłąką z domem. Bohaterki nie
spodziewały się, że będą światkami okrucieństwa wojny, którego
wspomienie będzie je prześladować przez całe życie.
Sposób w jaki została napisana książka: Książka wciąga.
Czyta się ją bardzo szybko. Jedynym minusem w mojej opinii są
odniesienia do poprzedniej części. Są to całe fragmenty tekstu, które
mają wprowadzić czytelników w życie bohaterów ale gdy się czyta jedną
części po drugiej to powtarzające fragmenty irytują. Wolałabym, żeby
autorka postarała się opowiedzieć to co spotkało bohaterów innymi
słowami. Wydawało mi się jakby autorka nie miała szacunku do stałych
czytaczy, a chciała zawalczyć o nowego. Być może było to zamierzone działanie, fragmenty tekstu miały "fajnie" nawiązywać, ale do mnie to nie trafia.
Refleksie: Wciągająca, obrazująca odległe kraje, przedstawiająca odmienną religię i ukazująca okrucieństwo wojny
Czy przeczytałabym tą książkę jeszcze raz: Tak
Ocena: 9/10
Bohater: Bohaterkami
trzeciej części jest Dorota- polka mieszkająca w Arabii Saudyjskiej i
Marysia- jej córka z pierwszego małżeństwa z arabem libijskiego
pochodzenia. Ich los splata się z księżniczką Lamia, członkinią licznej
królewskiej rodzint, która była kiedyś dziewczyną Hamida- męża Marysi.
Miejsce akcji: Arabia Saudyjska
Wątek: Na
świat przychodzi córeczka Marysi i Hamida. Wszyscy są zachwyceni
niebieskooką dziewczynką z rudymi oczkami. Ojciec jest zaniepokojony
brakiem jakiegokolwiek podobieństwa córki. Marysia postanawia zacząć
studia medyczne by w przyszłości zostać lekarzem. Poznajetam koleżanki z
którymi spędza mnóstwo czasu na rozmowach i akcjach protestacyjnych o
równość saudyjek, zapominając o swojej rodzinie. Księżniczka Lamia coraz
częściej spotyka się z Marysią i namawia ją na wspólne założenie
organizacji charytatywnej i wpłacenie kapitału na organizację po pół
miliona dolarów. Dziewczyna nie wie, że księżniczka ma złe intencje i
szczeże nie nawidzi żony ukochanego.
Sposób w jaki została napisana książka: Książka
jest lekka i bardzo szybko ją się czyta. Przy wcześniejszych częściach
miałam jakieś zastrzeżenia ale tu nie mam żadnych. Świetna lektura,
która nie pozwala o sobie zapomieć.
Refleksie: Wciągająca,
obrazująca odległe kraje, odmienną religię i tym samym ograniczenia z
którymi się spotykają się arabskie kobiety. Mało kto z nas wie, że w
krajach arabskich kobiety nie mogą jeździć samochodem. Nie zdajemy sobie
sprawy, że są kobiety które nigdy nie wychodzą z domu, które mają zakaz
odzywania się do męża albo zostały uwięzione w więzieniu za to, że
zostały zgwałcone. Ta powieść ukazuje świat jakiego nie znamy.
Niewątpliwie polecam!
Czy przeczytałabym tą książkę jeszcze raz: Tak
Ocena: 9/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz