Drugą część tej książki również pożyczyła mi mama. Dostała ją do przeczytania od koleżanki.
Sama czeka już na czwartą części (Arabska księżniczka). Bez zastanowienia zaczęłam czytać i po tygodniu oddałam książkę mamie by podała dalej:)
Bohater: Bohaterką drugiej części jest Marysia-córka polki i araba, która dorasta w krajach arabskich z dala od matki, która przed laty zostaje bardzo pokrzywdzona przez jej ojca i latami próbuje ją odnaleźć i z dala od ojca, który założył drugą rodzinę, której służką miała być dziewczyna.
Miejsce akcji: Afryka i półwysep syberyjski: Tripolis w Libii, Accra w Ghanie, Sana w Jemenie, Riyad w Arabi Saudyjskiej
Wątek: Marysia wraz z babcią, ciotką Mariką i Chadidżą są zmuszone opuścić Tripolis- rodzinne miasto. Grozi im odpowiedzialność zbiorowa za przystępki jej ojca. Wyjeżdżają i próbują znaleźć sobie miejsce w Accrze gdzie ciotka Malika dostaje znacznie mniej płatną pracę. Jednak nie będzie im dane zagrzać tam miejsca. Nieoczekiwany zwrot wydarzeń sprawi, że dziewczynka wraz z babcią będą zmuszone szukać gdzieś indziej swojego miejsca. Marysia dorasta w surowej arabskiej kulturze gdzie często kobiety są dyskryminowane i gdzie religia jest stylem życia.
Sposób w jaki została napisana książka: Książka jest łatwa do czytania i wciągająca. Czasami zdaje mi się, że zbyt łatwa. Kilka pierwszych stron mnie zadziwiło- nieoczekiwana zmiana narratora z osoby pierwszej, która bezpośrednio opowiada o swoich przeżycia do osoby trzeciej, która stoi z boku i opowiada co widzi- nie jest jednak wszech wiedząca.Druga część ukazuje drugą stronę związku Doroty i Ahmeda- losy jej córki, szwagiereczek i teściowej, a przede wszystkim jej uczucia towarzyszące zniknięciu matki.
Refleksie: Fajna, wciągająca i cienka względem pozostałych:P
Czy przeczytałabym tą książkę jeszcze raz: Tak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz